Doctor Vasiliadis

Η οστεοπόρωση είναι μια συστηματική νόσος του σκελετού που χαρακτηρίζεται από ελαττωμένη οστική μάζα και διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής των οστών, με επακόλουθο την αύξηση του κινδύνου κατάγματος σε αυτό. Ο στόχος της αντι-οστεοπορωτικής θεραπείας είναι η πρόληψη κατάγματος. Έτσι έχει μείζονα σημασία η επιλογή των ανθρώπων με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.

Η οστεοπόρωση βασικά προκαλείται από τη διαταραχή στην ισορροπία ανάμεσα στην οστεοπαραγωγή και την οστική αποδόμηση που συνεχίζεται σε όλη τη ζωή του ανθρώπου. Φυσιολογικά η οστική μάζα (πυκνότητα) αυξάνεται προοδευτικά όσο ο σκελετός αναπτύσσεται και εξακολουθεί να αυξάνεται μέχρι την ηλικία των 35 περίπου ετών, οπότε φθάνει στο μέγιστο επίπεδο. Η οστεοπόρωση, ως κατά κύριο λόγο μεταβολική νόσος, οφείλεται στην αποδόμηση του υγιούς οστού από την διαταραγμένη δραστηριότητα της παραγωγικής διαδικασίας της οστεοδόμησης. Επίσης, η οστική μάζα επηρεάζεται σημαντικά από τη διατροφή, το φύλο, τη φυλή, τη μυϊκή άσκηση και βεβαίως τη φυσιολογική λειτουργία των διαφόρων οργάνων του σώματος. Επιδεινώνεται στην εμμηνόπαυση ως απότοκος ανεπάρκειας των ορμονών του φύλου, αλλά συχνά αποδίδεται και σε ιδιοσυστατικά αίτια.

Ο γιατρός σήμερα επιβάλλεται να προσδιορίσει τον κίνδυνο κατάγματος σε ασθενείς ≥ 40 ετών που δεν έχουν λάβει ποτέ αντιοστεοπορωτική αγωγή, ανάλογα με την οστική τους πυκνότητα αλλά και τους συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου. Με τη μέθοδο αυτή εκτιμάται η πιθανότητα που έχει ένα άτομο να υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα στα επόμενα 10 έτη. Οι παράγοντες κινδύνου είναι: η ηλικία, το φύλο, τα προηγούμενα οστεοπορωτικά κατάγματα, η BMD ισχίου, ο δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ), η από του στόματος θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η δευτεροπαθής οστεοπόρωση, οι γονείς με κάταγμα ισχίου, το κάπνισμα, και το αλκοόλ.

Στο τμήμα αυτό του ιστολογίου μας θα βρείτε βοηθήματα αλγόριθμων και πληροφορίες σχετικά με τα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα που εκδόθηκαν από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ) και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) για την ορθή επιλογή των πραγματικά ασθενών ατόμων που έχουν ανάγκη για θεραπευτική φαρμακευτική αντιμετώπιση και με στόχο να αποφευχθούν οι υπερβολικές και αδικαιολόγητες θεραπευτικές προσεγγίσεις και η άσκοπη συνταγογράφηση που πέρα από την υπερ-θεραπεία προσθέτουν και κίνδυνο στον ασθενή για επιπρόσθετα άτυπα κατάγματα. Δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό ότι, από τον Οκτώβριο του 2010, η «Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA)» «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου» και ενημέρωσε με ανακοίνωση της, ιατρούς και ασθενείς, σχετικά με τον κίνδυνο των άτυπων καταγμάτων του μηρού που συμβαίνουν σε άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με διφωσφονικά για την οστεοπόρωση και συνιστά στους επαγγελματίες υγείας ότι θα πρέπει να διακόψουν τα ισχυρά αντιαπορροφητικά φάρμακα των οστών, συμπεριλαμβανομένων των διφωσφονικών, σε ασθενείς οι οποίοι έχουν ενδείξεις για κάταγμα του μηριαίου οστού, (πηγή) και να γνωρίζετε ότι η οστεοπενία δεν είναι νόσος. Σημαίνει ότι έχετε μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσετε οστεοπόρωση αν τύχει και χάνετε οστική μάζα στο μέλλον.